BAYANGKAN hidup bersabung maut dan masa depan terlalu samar. Bayangkan juga rutin harian berubah dari sebelumnya -- terpaksa mendapat rawatan setiap bulan, menjalani dialisis, CAPD (Continuous Ambulatory Peritoneal Dialysis), kerap demam serta pelbagai komplikasi lain.
Jika sebelumnya mereka menjalani kehidupan normal, atau sesekali menyertai aktiviti lasak, kini segala-galanya tinggal kenangan yang mengusutkan. Kualiti kehidupan tidak sempurna lagi.
Bagi pesakit buah pinggang peringkat akhir (ESRF), masalah anemia, hipertensi dan osteoporosis seiring jalan. Mereka tiada pilihan untuk menolak, malah terpaksa pasrah menerima keadaan.
Penderitaan, kesakitan dan harapan bagai episod hidup tidak berpenghujung. Anemia terjadi apabila badan tidak mempunyai sel darah merah yang cukup bagi menampung keperluan oksigen untuk semua sel. Pesakit sentiasa kelesuan. Kesan lain adalah semput, pening, rasa berdebar, kulit pucat serta tidak boleh berfikir dengan jelas dan rasional.
Penyakit ginjal boleh menyebabkan berlaku paras rendah hormon erythropoietin dan zat besi dalam badan.
Seorang kakitangan awam terpaksa meninggalkan jawatan yang disandang selama 30 tahun apabila tidak mampu meneruskan kerjaya. Dia terpaksa mengalah kepada takdir yang menimpa semata-mata kerana ginjal tidak berfungsi. Dia hanya mampu berharap ada penderma yang ‘menghadiahkan’ buah pinggang, walaupun amat mustahil. Dia terus menanti dan menanti dengan harapan yang samar ketika negara menyambut Hari Ginjal Sedunia pada 8 Mac lalu.
Seorang pesakit lain pula dalam dilema untuk menjalani pembedahan di luar negara. Dia bimbang kualiti pembedahan dan pemindahan organ di India. Apakah ginjal sebahagian daripada objek perdagangan era moden?
Bilangan rakyat Malaysia menderita kegagalan buah pinggang peringkat akhir bertambah daripada 40 orang pada 1980 kepada lebih 12,000 kini.
Mereka terpaksa menunggu lebih lama bagi menjalani pemindahan organ kerana jumlah yang berikrar menjadi penderma jauh lebih sedikit berbanding pesakit.
Sejak 1997 hingga Februari lalu hanya 4,318 orang berikrar sebagai penderma berbanding lebih 12,000 pesakit.
Pakar nefrologi percaya jumlah pesakit yang berdaftar tidak mencerminkan bilangan sebenar pesakit buah pinggang di negara ini kerana kemungkinan terdapat mereka yang menderita secara senyap disebabkan kekurangan kemudahan.
Dari segi perbandingan, sebanyak 90 kes baru bagi setiap sejuta penduduk atau antara 2,000 hingga 3,000 kes setiap tahun.
Kerajaan sentiasa peka dengan isu kesihatan dengan memperuntukkan RM171.1 juta dalam bentuk subsidi rawatan hemodialisis kepada badan bukan kerajaan (NGO) dalam tempoh 10 tahun (2001-2010) dan 'geran modal' berjumlah RM20.15 juta kepada pusat dialisis bagi pembelian mesin hemodialisis baru pada tempoh sama.
Dianggarkan 23,390 pesakit mendapat manfaat hasil daripada inisiatif kerajaan itu.
Bagaimanapun dialisis bukan penyelesai masalah buah pinggang. Pesakit memerlukan organ untuk ‘mengembalikan’ kehidupan mereka. Malangnya, pendermaan organ bukan tradisi di kalangan rakyat Malaysia. Hanya 0.6 peratus iaitu 188,147 rakyat yang menderma organ.
Walaupun rakyat Malaysia mendakwa sebagai prihatin dan masyarakat penyayang, minat untuk membantu pesakit amat minimum.
Rakyat Sepanyol mencatat jumlah penderma organ tertinggi di dunia iaitu sebanyak 25 peratus daripada jumlah penduduk, manakala Singapura mencatat jumlah lima peratus daripada jutaan penduduk di negara itu.
Kita pula lebih banyak sorak-sorai dan ungkapan simpati tanpa menyedari setiap minggu ramai pesakit buah pinggang yang pergi untuk selama-lamanya tanpa sempat menjalani rawatan sepatutnya. Bayangkan betapa kejamnya penyakit bagi seseorang insan! - Berita Harian, 13 Mac 2012
Jika sebelumnya mereka menjalani kehidupan normal, atau sesekali menyertai aktiviti lasak, kini segala-galanya tinggal kenangan yang mengusutkan. Kualiti kehidupan tidak sempurna lagi.
Bagi pesakit buah pinggang peringkat akhir (ESRF), masalah anemia, hipertensi dan osteoporosis seiring jalan. Mereka tiada pilihan untuk menolak, malah terpaksa pasrah menerima keadaan.
Penderitaan, kesakitan dan harapan bagai episod hidup tidak berpenghujung. Anemia terjadi apabila badan tidak mempunyai sel darah merah yang cukup bagi menampung keperluan oksigen untuk semua sel. Pesakit sentiasa kelesuan. Kesan lain adalah semput, pening, rasa berdebar, kulit pucat serta tidak boleh berfikir dengan jelas dan rasional.
Penyakit ginjal boleh menyebabkan berlaku paras rendah hormon erythropoietin dan zat besi dalam badan.
Seorang kakitangan awam terpaksa meninggalkan jawatan yang disandang selama 30 tahun apabila tidak mampu meneruskan kerjaya. Dia terpaksa mengalah kepada takdir yang menimpa semata-mata kerana ginjal tidak berfungsi. Dia hanya mampu berharap ada penderma yang ‘menghadiahkan’ buah pinggang, walaupun amat mustahil. Dia terus menanti dan menanti dengan harapan yang samar ketika negara menyambut Hari Ginjal Sedunia pada 8 Mac lalu.
Seorang pesakit lain pula dalam dilema untuk menjalani pembedahan di luar negara. Dia bimbang kualiti pembedahan dan pemindahan organ di India. Apakah ginjal sebahagian daripada objek perdagangan era moden?
Bilangan rakyat Malaysia menderita kegagalan buah pinggang peringkat akhir bertambah daripada 40 orang pada 1980 kepada lebih 12,000 kini.
Mereka terpaksa menunggu lebih lama bagi menjalani pemindahan organ kerana jumlah yang berikrar menjadi penderma jauh lebih sedikit berbanding pesakit.
Sejak 1997 hingga Februari lalu hanya 4,318 orang berikrar sebagai penderma berbanding lebih 12,000 pesakit.
Pakar nefrologi percaya jumlah pesakit yang berdaftar tidak mencerminkan bilangan sebenar pesakit buah pinggang di negara ini kerana kemungkinan terdapat mereka yang menderita secara senyap disebabkan kekurangan kemudahan.
Dari segi perbandingan, sebanyak 90 kes baru bagi setiap sejuta penduduk atau antara 2,000 hingga 3,000 kes setiap tahun.
Kerajaan sentiasa peka dengan isu kesihatan dengan memperuntukkan RM171.1 juta dalam bentuk subsidi rawatan hemodialisis kepada badan bukan kerajaan (NGO) dalam tempoh 10 tahun (2001-2010) dan 'geran modal' berjumlah RM20.15 juta kepada pusat dialisis bagi pembelian mesin hemodialisis baru pada tempoh sama.
Dianggarkan 23,390 pesakit mendapat manfaat hasil daripada inisiatif kerajaan itu.
Bagaimanapun dialisis bukan penyelesai masalah buah pinggang. Pesakit memerlukan organ untuk ‘mengembalikan’ kehidupan mereka. Malangnya, pendermaan organ bukan tradisi di kalangan rakyat Malaysia. Hanya 0.6 peratus iaitu 188,147 rakyat yang menderma organ.
Walaupun rakyat Malaysia mendakwa sebagai prihatin dan masyarakat penyayang, minat untuk membantu pesakit amat minimum.
Rakyat Sepanyol mencatat jumlah penderma organ tertinggi di dunia iaitu sebanyak 25 peratus daripada jumlah penduduk, manakala Singapura mencatat jumlah lima peratus daripada jutaan penduduk di negara itu.
Kita pula lebih banyak sorak-sorai dan ungkapan simpati tanpa menyedari setiap minggu ramai pesakit buah pinggang yang pergi untuk selama-lamanya tanpa sempat menjalani rawatan sepatutnya. Bayangkan betapa kejamnya penyakit bagi seseorang insan! - Berita Harian, 13 Mac 2012
No comments:
Post a Comment