Khidmat pesanan ringkas (SMS) daripada Datuk Jaafar Rahim pada Jumaat 3 Januari lalu amat memeranjatkan: “Penyair Suhaimi Haji Muhammad meninggal dunia di Ipoh”.
Berita berkenaan menggemparkan ramai teman penyair kerana Suhaimi adalah seniman yang amat komited dengan perjuangan seninya. Beliau secara tiba-tiba menghilangkan diri daripada khalayak sastera selepas bersara di Dewan Bahasa dan Pustaka (DBP). Suara dan kenyataan beliau mengenai persajakan dan karya surealis tidak kedengaran lagi.
Khabarnya, Suhaimi menjadi pemandu teksi sebaik saja meninggalkan DBP. Beberapa kenalan yang terserempak dengan beliau mengakui penyair berkenaan selesa dengan tugas barunya. Suhaimi bebas menemui orang ramai dan menilai erti kemanusiaan di jalan raya. Dia bebas dengan karya seni kerana tidak lagi terikat sebagai pegawai kerajaan yang perlu mematuhi etika dan peraturan tugas. Pengalaman berkenaan menyuburkan karya beliau sebagai salah seorang penyair yang membawa aliran surealis di Malaysia.
Penulis pernah menemui beliau di Rumah PENA. Suhaimi masih bersahaja, berhujah dengan ilmu dan jarang merendahkan karya penulis lain walaupun karya beliau dianggap melangkaui karya tempatan yang lain. Kami berbual seketika dan Suhaimi mengakui masih berpuisi, akan terus menulis sajak sehingga akhir usianya.
Pada dekad 1980-an, nama Suhaimi menjadi kemarahan sesetengah penulis. Beliau didakwa menuduh puisi yang mudah difahami sebagai ‘sajak tahi’. Dakwaan berkenaan menyebabkan ada penulis yang berjauh hati dengan Suhaimi walaupun kita akui beliau seorang yang sentiasa bersikap terbuka.
Pengalaman bersahabat dengan Suhaimi banyak mendedahkan perwatakan sebenar. Beliau tidak lokek mencurah ilmu kepada penulis muda dan sedia menjawab kritikan secara terbuka berdasarkan disiplin kesusasteraan itu sendiri.
Kami pernah berhujah di pejabat beliau di bangunan lama DBP bermula jam 3 petang. Perbualan kami berlanjutan sehingga jam 7 malam semata-mata untuk menjelaskan keraguan karya beliau yang dianggap mempunyai imej bercampur.
Penulis mempertikaikan puisi beliau bertajuk Malam Pengantin yang diksinya mengungkapkan ‘...habis malam timbullah malam, kapal tenggelam di daratan’. Fikiran logik tidak dapat menerima ungkapan berkenaan kerana selepas malam akan muncul waktu siang. Mustahil pula sesebuah kapal tenggelam di daratan.
Bagaimanapun Suhaimi mempunyai hujah tersendiri kerana dalam tafsiran surealisme, seseorang pengantin baru mahukan suasana malam berkekalan dan tidak menyedari munculnya suasana fajar keesokan harinya.
Beberapa teman menyuarakan perasaan mereka di media baru sebaik berita kematian Suhaimi tersebar. Zakaria Ariffin merakamkan gambar keranda yang membawa jenazah ke perkuburan selepas solat Jumaat.
Hari ini amat mustahil untuk kita menemui seseorang penyair yang amat komited menerbitkan karya. Suhaimi mempunyai ribuan karya yang sebahagian besarnya diterbitkan oleh DBP dan sesetengah dibiayai sendiri. Beliau penyair paling banyak mempunyai kumpulan puisi selain Leo AWS, membuktikan penyajak kelahiran Kota Lama, Kuala Kangsar pada 1934 ini paling prolifik di Malaysia.
Suhaimi pernah menjadi guru selepas menerima latihan di Maktab Perguruan Sultan Idris (1951-1954). Kemudian bertugas di DBP pada 1975 -1989.
Cerpen pertama terbit di Singapura pada 1950. Kebanyakan kumpulan sajak terawalnya berunsur surrealisme dan mistikisme dan sukar difahami, termasuk oleh pengkritik sastera. Namun begitu, menjelang 2000, puisi Suhaimi dilihat cenderung unsur sufi atau ketuhanan.
Puisi beliau memenangi Hadiah Sastera Malaysia pada 1971 dan 1987. Suhaimi juga memenangi Hadiah Puisi Berunsur Islam pada 1981. Pada 1987 beliau menerima Anugerah Penulis Perak kerana pencapaian dan sumbangan dalam karya kreatif dan nonkreatif.
Suhaimi menerima Anugerah Penulis Asia Tenggara daripada kerajaan Thailand pada 1995 dan Anugerah Yayasan Kesenian Perak pada 1998.
Hari ini Suhaimi sudah tiada namun peminat seni masih boleh memahami kehidupan dan pengalaman menerusi kumpulan puisi. Simfoni Perjalanan, Jalan Ke Kotaku, Tulisan di Kamar Tidur, Lain Jiwa Lain Wajah, Kelahiran Seorang Anak, Bunga di Atas Batu, Bumi Hijau, Lilin Seinci, Bulan Purnama, Menganyam Bulan dan Menterjemah Bintang sebahagian daripada pengalaman seni Suhaimi. Semoga roh beliau diberkati Allah. - Berita Harian, 7 Januari 2014
Berita berkenaan menggemparkan ramai teman penyair kerana Suhaimi adalah seniman yang amat komited dengan perjuangan seninya. Beliau secara tiba-tiba menghilangkan diri daripada khalayak sastera selepas bersara di Dewan Bahasa dan Pustaka (DBP). Suara dan kenyataan beliau mengenai persajakan dan karya surealis tidak kedengaran lagi. Khabarnya, Suhaimi menjadi pemandu teksi sebaik saja meninggalkan DBP. Beberapa kenalan yang terserempak dengan beliau mengakui penyair berkenaan selesa dengan tugas barunya. Suhaimi bebas menemui orang ramai dan menilai erti kemanusiaan di jalan raya. Dia bebas dengan karya seni kerana tidak lagi terikat sebagai pegawai kerajaan yang perlu mematuhi etika dan peraturan tugas. Pengalaman berkenaan menyuburkan karya beliau sebagai salah seorang penyair yang membawa aliran surealis di Malaysia.
Penulis pernah menemui beliau di Rumah PENA. Suhaimi masih bersahaja, berhujah dengan ilmu dan jarang merendahkan karya penulis lain walaupun karya beliau dianggap melangkaui karya tempatan yang lain. Kami berbual seketika dan Suhaimi mengakui masih berpuisi, akan terus menulis sajak sehingga akhir usianya.
Pada dekad 1980-an, nama Suhaimi menjadi kemarahan sesetengah penulis. Beliau didakwa menuduh puisi yang mudah difahami sebagai ‘sajak tahi’. Dakwaan berkenaan menyebabkan ada penulis yang berjauh hati dengan Suhaimi walaupun kita akui beliau seorang yang sentiasa bersikap terbuka.
Pengalaman bersahabat dengan Suhaimi banyak mendedahkan perwatakan sebenar. Beliau tidak lokek mencurah ilmu kepada penulis muda dan sedia menjawab kritikan secara terbuka berdasarkan disiplin kesusasteraan itu sendiri.
Kami pernah berhujah di pejabat beliau di bangunan lama DBP bermula jam 3 petang. Perbualan kami berlanjutan sehingga jam 7 malam semata-mata untuk menjelaskan keraguan karya beliau yang dianggap mempunyai imej bercampur.
Penulis mempertikaikan puisi beliau bertajuk Malam Pengantin yang diksinya mengungkapkan ‘...habis malam timbullah malam, kapal tenggelam di daratan’. Fikiran logik tidak dapat menerima ungkapan berkenaan kerana selepas malam akan muncul waktu siang. Mustahil pula sesebuah kapal tenggelam di daratan.
Bagaimanapun Suhaimi mempunyai hujah tersendiri kerana dalam tafsiran surealisme, seseorang pengantin baru mahukan suasana malam berkekalan dan tidak menyedari munculnya suasana fajar keesokan harinya.
Beberapa teman menyuarakan perasaan mereka di media baru sebaik berita kematian Suhaimi tersebar. Zakaria Ariffin merakamkan gambar keranda yang membawa jenazah ke perkuburan selepas solat Jumaat.
Hari ini amat mustahil untuk kita menemui seseorang penyair yang amat komited menerbitkan karya. Suhaimi mempunyai ribuan karya yang sebahagian besarnya diterbitkan oleh DBP dan sesetengah dibiayai sendiri. Beliau penyair paling banyak mempunyai kumpulan puisi selain Leo AWS, membuktikan penyajak kelahiran Kota Lama, Kuala Kangsar pada 1934 ini paling prolifik di Malaysia.
Suhaimi pernah menjadi guru selepas menerima latihan di Maktab Perguruan Sultan Idris (1951-1954). Kemudian bertugas di DBP pada 1975 -1989.
Cerpen pertama terbit di Singapura pada 1950. Kebanyakan kumpulan sajak terawalnya berunsur surrealisme dan mistikisme dan sukar difahami, termasuk oleh pengkritik sastera. Namun begitu, menjelang 2000, puisi Suhaimi dilihat cenderung unsur sufi atau ketuhanan.
Puisi beliau memenangi Hadiah Sastera Malaysia pada 1971 dan 1987. Suhaimi juga memenangi Hadiah Puisi Berunsur Islam pada 1981. Pada 1987 beliau menerima Anugerah Penulis Perak kerana pencapaian dan sumbangan dalam karya kreatif dan nonkreatif.
Suhaimi menerima Anugerah Penulis Asia Tenggara daripada kerajaan Thailand pada 1995 dan Anugerah Yayasan Kesenian Perak pada 1998.
Hari ini Suhaimi sudah tiada namun peminat seni masih boleh memahami kehidupan dan pengalaman menerusi kumpulan puisi. Simfoni Perjalanan, Jalan Ke Kotaku, Tulisan di Kamar Tidur, Lain Jiwa Lain Wajah, Kelahiran Seorang Anak, Bunga di Atas Batu, Bumi Hijau, Lilin Seinci, Bulan Purnama, Menganyam Bulan dan Menterjemah Bintang sebahagian daripada pengalaman seni Suhaimi. Semoga roh beliau diberkati Allah. - Berita Harian, 7 Januari 2014
No comments:
Post a Comment